Powiązania – FIZ
W dniu 20 czerwca 2018 r. Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy działającego z upoważnienia Ministra Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 9 lutego 2016 r. (sygn. akt I SA/Bd 1010/15) w sprawie ze skargi na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 30 lipca 2015 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych uchylił zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Bydgoszczy w zakresie skalkulowania procentowego udziału w spółkach zagranicznych poprzez posiadanie certyfikatów inwestycyjnych zamkniętego funduszu inwestycyjnego.
Wnioskodawca o wydanie interpretacji indywidualnej przedstawił, iż planuje przystąpić do zamkniętego funduszu inwestycyjnego (FIZ) przez objęcie w sposób bezpośredni lub pośredni certyfikatów inwestycyjnych.
Zdaniem Wnioskodawcy w momencie posiadania przez FIZ udziałów/akcji w spółkach zagranicznych wspólnie z osobami fizycznymi, które są spokrewnione z Wnioskodawcą na poziomie przewidzianym w art. 30f ust. 4 ustawy o PIT, procentowy udział Wnioskodawcy w spółkach zagranicznych powinien być określony bez uwzględnienia udziałów spokrewnionych osób, ponieważ Wnioskodawca nie będzie posiadać bezpośrednio wspólnie ze spokrewnionymi osobami udziałów/akcji w tych zagranicznych podmiotach, ale udziały/akcje będzie posiadać FIZ.
Minister finansów uznał, iż Wnioskodawca posiadający udział pośredni (przez uczestnictwo w FIZ) w spółkach zagranicznych jest zobowiązany do stosowania postanowień wynikających z art. 30f ust. 4 ustawy o PIT, tzn. musi uwzględnić poziom udziałów, jakie w spółkach zagranicznych posiadają osoby wymienione we wskazanym przepisie.
Wnioskodawca złożył skargę na wyrok WSA, który podtrzymał odpowiedź na interpretację indywidualną. Po przeanalizowaniu sprawy, NSA uchylił zaskarżony wyrok WSA w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania. Zdaniem NSA dokonano błędnej wykładni przepisów prawa materialnego oraz przepisów natury ogólnej Ordynacji podatkowej, które wyznaczają ramy instytucji pisemnych indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego.
Przejdź do treści orzeczenia
