W każdej firmie dokonującej transakcji z podmiotami powiązanymi podstawową kwestią jest ustalenie, które z tych transakcji będą podlegać obowiązkowi dokumentacyjnemu. W tym zakresie kluczowe jest określenie, czy limity, o których mowa w przepisach o cenach transferowych dotyczą wartości brutto (z podatkiem VAT) czy netto (bez podatku VAT).
Przypomnijmy, iż zgodnie z art. 9a ust. 1d ustawy o CIT (art. 25a ust. 1d ustawy o PIT), za transakcje lub inne zdarzenia mające istotny wpływ na wysokość dochodu (straty) podatnika, podlegające obowiązkowi dokumentacyjnemu, uznaje się transakcje lub inne zdarzenia jednego rodzaju, których łączna wartość przekracza w roku podatkowym równowartość 50 000 euro (przy czym obowiązek dokumentacyjny zależy od przekroczenia określonych progów przychodów, o czym mowa w dalszej części przepisu).
Jak wynika z treści przywołanych regulacji, w przepisach odwołano się jedynie do wartości transakcji, nie wskazując przy tym czy przez wartość tą należy rozumieć kwotę brutto czy netto transakcji. Na tym tle zaobserwować można spór pomiędzy podatnikami a fiskusem, który przyjmuje linię interpretacyjną niekorzystną dla podatników. Zgodnie z aktualnym stanowiskiem organów podatkowych, przy ustalaniu progów dokumentacyjnych należy brać pod uwagę kwoty brutto transakcji.
Przykładowo, w jednej z najnowszych interpretacji dotyczących przedmiotowej kwestii (interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 29 listopada 2017 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4011.228.2017.1.NL) stwierdzono: „(…) odnosząc się do kwestii dotyczącej wskazania czy progi wartości transakcji lub innego zdarzenia jednego rodzaju, o których mowa w przepisach art. 25a ust. 1d pkt 1-3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odnoszą się do wartości netto, czy brutto, należy wskazać, że wbrew stanowisku Wnioskodawcy w treści wskazanych regulacji prawnych ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych regulujących obowiązki dotyczące sporządzania dokumentacji podatkowej mimo jej umieszczenia w ustawie o podatku dochodowym od osób
fizycznych art. 25a ust. 1 tej ustawy odsyła do ustalania wysokości przychodów lub kosztów na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych, w rozumieniu przepisów o rachunkowości. Dlatego też zamieszczenie wskazanych regulacji w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie stanowi przesłanki do jej ustalenia bez podatku od towarów i usług, tj. w wartości netto.”
Podobne wnioski płyną także m.in. z interpretacji z 21 lutego 2018 roku, nr 0111-KDIB1-2.4010.460.2017.1.AW.
Pomimo zatem, iż konstrukcja podatku VAT zakłada jego neutralność dla przedsiębiorcy, zasada ta nie będzie miała zastosowania na gruncie podatku dochodowego, przy ustalaniu zakresu transakcji podlegających obowiązkowi sporządzania dokumentacji cen transferowych. Niestety na chwilę obecną raczej nie można liczyć na zmianę stanowiska fiskusa w przedmiotowej kwestii. Jest to jednak niezgodne ze stanowiskiem SWGK, a przepisy od 2019 roku precyzują, że należy brać pod uwagę wartość netto. Organy podatkowe przypuszczalnie nadal będą rozstrzygać na niekorzyść podatników uznając, że znaczenie
mają kwoty brutto.
