Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Finansów Paweł Gruza w dniu 7 lutego 2018 roku udzielił odpowiedzi na interpelację poselską nr 18591, odnoszącą się do kwestii, jaki okres powinny przyjąć spółki osobowe dla ustalenia obowiązku dokumentacyjnego.
Zgodnie z art. 9a 1f ustawy o CIT, obowiązek sporządzania dokumentacji dotyczącej cen transferowych obciąża m.in. spółki niebędące podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych. Wątpliwości autora interpelacji wzbudził okres, do którego należałoby odnosić limity kwotowe przychodów i kosztów oraz transakcji mających istotny wpływ, po których przekroczeniu spółki takie obowiązane są sporządzać dokumentację podatkową w przypadku, gdyby wspólnikami wspomnianych spółek byli podatnicy, których lata podatkowe byłyby różne. Zdaniem pytającego, punktem odniesienia powinien być tu rok obrotowy spółki niebędącej podatnikiem, której transakcji miałaby dotyczyć dokumentacja.
Przedstawiciel Ministerstwa Finansów w odniesieniu do przedmiotowej kwestii wskazał, że zgodnie z art. 9a ust. 1f ustawy o CIT, w przypadku podatników uzyskujących przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, jeżeli spółka niebędąca osobą prawną dokonuje transakcji lub innych zdarzeń, o których mowa w art. 9a ust. 1 pkt 1, spełnienie warunku prowadzenia ksiąg rachunkowych i limit przychodów lub kosztów, o których mowa w przywołanym przepisie, ustala się dla tej spółki. Zdaniem Resortu, z literalnego brzmienia tego przepisu wprost wynika, że limit przychodów lub kosztów spółki niebędącej osoba prawną „ustala się dla tej spółki”, a zatem nie dla podatników uzyskujących przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną. Konsekwentnie przepis ten odnosi się także do wymiaru czasowego ustalania przychodów lub kosztów, tj. w przypadku spółki niebędącej osobą prawną – roku obrotowego.
W ocenie Ministerstwa Finansów, ze względu na to, że spółka niebędąca osobą prawną nie ma roku podatkowego, odpowiednim punktem odniesienia w tym przypadku powinien być rok obrotowy w rozumieniu przepisów o rachunkowości. Potwierdza to także wykładnia systemowa, gdyż zarówno przepisy odnoszące się do obowiązku sporządzenia analizy porównawczej, jak i dokumentacji grupowej, w przypadku spółek niebędących osobą prawną, odnoszą się do roku obrotowego w rozumieniu przepisów o rachunkowości.
Ministerstwo Finansów słusznie uznało, iż punktem odniesienia w przedmiotowym przypadku powinien być rok obrotowy spółki niebędącej podatnikiem. Omawiana odpowiedź na interpelację, pomimo, iż nie ma mocy wiążącej dla organów podatkowych, na pewno będzie stanowić istotną wskazówkę interpretacyjną zarówno dla przedstawicieli aparatu skarbowego, jak i dla podatników, którzy mogli mieć wątpliwości w zakresie ustalenia, jaki okres powinien zostać uwzględniony dla określenia obowiązku dokumentacyjnego. Co do zasady bowiem, pojęcie roku podatkowego funkcjonuje jedynie w odniesieniu do podatników, zaś spółki osobowe takimi podatnikami nie są. Mają one bowiem charakter transparentny (opodatkowanie następuje nie na poziomie spółki lecz jej wspólników). Komentowana odpowiedź na interpelację poselską nr 18591 potwierdza, iż zastosowanie znajdzie w takim przypadku rok obrotowy spółki osobowej.
